Pomyślmy wspólnie...

   Zastanówmy się wspólnie nad tym, czy matematyka może mieć zastosowanie w naukach humanistycznych? Aby poznać odpowiedź na to pytanie powinniśmy spróbować określić niektóre rzeczy...

1) Jakie cechy ma umysł ścisły?

2) Jakie cechy ma umysł humanistyczny?

3) Dlaczego naszym zdaniem matematyka nie jest obecna w humanistyce?

   Odpowiadając na pierwsze pytania należy wypisać kilkanaście cech takiego umysłu. Są to bowiem: analizowanie, logiczne myślenie, pracowitość, uporządkowanie, precyzja, łączenie faktów, budowanie całości, skoncentrowanie, schematyzm, dosłowność oraz dedukcja. Jak widzimy, bez problemu potrafilibyśmy określić takie albo podobne cechy człowieka, który zajmuje się m.in. maetmatyką. Każda cecha jest ważna i niezwykle cenna.

   Analizując drugie zapytanie możemy także określić cechy umysłu przeciwnego - humanistycznego. Należą do nich: subiektywizm, poetyckość, marzycielskość, kreatywność, emocjonalność, wszechstronność, zdolności językowe i poznawcze, interpretacja, brak schematyzmu i wzorów, dyskutowanie i komunikacja z człowiekiem, zapamiętywanie myślowe. Równieź bez problemu jesteśmy w stanie wypisać takie cechy innego rodzaju umysłu.   

   Dostrzegamy tutaj różnorodne cechy człowieka, a więc zderzenie odmiennych przedmiotów i rodzajów nauk. Większość z nas widząc takie odpowiedzi, zdecydowanie powiedziałaby, że matematyka nie jest obecna w humanistyce. Ale dlaczego? Co decyduje o takim stwierdzeniu? Czy są one błędne? Odpowiedź na te pytania pojawi się w następnym wpisie. Ale spróbujmy sami się również zastanowić jaka odpowiedź padłaby w 3 pytaniu?